Όταν η κύηση αναπτύσσεται εκτός της ενδομήτριας κοιλότητας καλείται εξωμήτριος κύηση. Οι συνήθεις έκτοπες θέσεις κύησης είναι οι σάλπιγγες και σπανιότερα οι ωοθήκες.
Εξαιρετικά σπάνια η κύηση εμφυτεύεται στην κοιλιακή κοιλότητα-εντερικές έλικες, τράχηλο της μήτρας, ενδοτοιχωματικό τμήμα της σάλπιγγας (κέρας της μήτρας) ακόμη και στον σπλήνα. Η έκτοπη κύηση είναι ασύμβατη με την ζωή του εμβρύου και πολύ επικίνδυνη για την γυναίκα μια και η συνήθης εξέλιξη είναι ρήξη και αιμορραγία που οδηγεί ακόμη και στον θάνατο. Είναι σκόπιμο λοιπόν να εντοπίζεται και να θεραπεύεται προτού την ρήξη.
Η διάγνωση γίνεται σπάνια άμεσα υπερηχογραφικά με την απεικόνιση του σάκου εκτός της μήτρας (30% των περιπτώσεων) και συνήθως έμμεσα με την απουσία ενδομήτριου σάκου, υγρού στο δουγλάσσειο, παθολογικής αύξησης της βHCG και παθολογικής προγεστερόνης. Η θεραπεία είναι χειρουργική, λαπαροσκοπικά εφόσον είναι αιμοδυναμικά σταθερή η ασθενής και σπανιότερα με λαπαροτομή, Σε επιλεγμένες περιπτώσεις αντιμετωπίζεται και φαρμακευτικά με μεθοτρεξάτη.