Η πρόκληση του τοκετού είναι η διαδικασία με την οποία η μήτρα ξεκινά να κάνει συσπάσεις για να προκληθεί τοκετός, μετά από ιατρική παρέμβαση (φαρμακευτική ή μηχανική) στις 39-41 εβδομάδες κύησης. Όταν δηλαδή δεν ξεκινά φυσιολογικά – αυτόματα όπως το 85% των περιπτώσεων πρέπει να γίνεται μετά τις 41 εβδομάδες κύησης, εκτός αν υπάρχει σοβαρός ιατρικός λόγος.

Εάν υπάρχουν οι σωστές προϋποθέσεις, η πρόκληση τοκετού είναι ασφαλής επιλογή. Τα ποσοστά φυσιολογικού τοκετού είναι παρόμοια με εκείνα της αυτόματης έναρξης του τοκετού.

Όταν ξεκινά ο τοκετός φυσικά (χωρίς ιατρική παρέμβαση), ορισμένα πράγματα αρχίζουν να συμβαίνουν:

1. Οι επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι το ίδιο το μωρό στέλνει σήματα ότι είναι έτοιμο να γεννηθεί και ο εγκέφαλος της γυναίκας αντιδρά εκκρίνοντας οκυτοκίνη.
2. Ο τράχηλός σας (ο λαιμός της μήτρας σας) ετοιμάζεται να ανοίξει (διαστέλλεται) - γίνεται πιο μαλακός και λεπτότερος και μετακινείται για να καθίσει μπροστά στο κεφάλι του μωρού. Η εκτίμηση της κατάστασης του τραχήλου γίνεται με κολπική εξέταση και καθορίζεται το Bishop score που δείχνει πόσο έτοιμο είναι το σώμα σας για κολπικό τοκετό. Η βαθμολογία του Bishop score είναι από το 0 μέχρι το 13. Όσο υψηλότερος είναι ο αριθμός, τόσο πιο «έτοιμο» είναι το σώμα σας για φυσιολογικό τοκετό.
3. Έχετε συσπάσεις, για την διαστολή του τραχήλου σας.
4. Τα νερά σας σπάνε (πριν ή κατά τη διάρκεια των συσπάσεων ή καθώς βγαίνει το μωρό σας).
5. Νιώθετε την επιθυμία να σπρώξετε το μωρό σας έξω.

Αυτές οι αλλαγές συμβαίνουν λόγω διαφορετικών ορμονών που απελευθερώνονται στο σώμα σας σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Η πρόκληση τοκετού βοηθά μερικά ή όλα αυτά να συμβούν τεχνητά αλλά το μωρό δεν έχει «ειδοποιήσει» ότι ξεκινά η ώρα του τοκετού και έτσι το σώμα σας δεν αντιδρά με τον  ίδιο τρόπο που θα αντιδρούσε εάν εκκρίνονταν οι φυσικές ορμόνες του τοκετού

Κάποιες φορές όμως, η συνέχιση μιας εγκυμοσύνης θέτει σε κίνδυνο την υγεία της μητέρας, και τότε πρέπει αναγκαστικά να προκληθεί τοκετός. Τέτοιες περιπτώσεις είναι:

1. Προεκλαμψία
2. Πλακουντιακή ανεπάρκεια, όταν ο πλακούντας δεν παρέχει αρκετή τροφή στο έμβρυο.
3. Πρώιμη Ρήξη των Υμένων
4. Όταν η κύηση συνεχίζεται και μετά από τις 41 εβδομάδες, με αυξημένο κίνδυνο σοβαρών επιπλοκών.

Η πρόκληση του τοκετού δεν συστήνεται να γίνεται πριν τις 39 εβδομάδες κύησης και μπορεί να γίνει με κάποιον από τους παρακάτω τρόπους:

• Αποκόλληση των εμβρυϊκών υμένων (μεμβρανών).

Η αποκόλληση των εμβρυϊκών υμένων (Membrane stretch and sweep )είναι ένας φυσικός τρόπος για να επιταχυνθεί η έναρξη του τοκετού. Στην διάρκεια της κολπικής εξέτασης τα δάκτυλα του ιατρού ή της μαίας ξεκολλούν απαλά τις μεμβράνες του αμνιακού σάκου (μέσα στο οποίο βρίσκεται το έμβρυο), από το τοίχωμα της μήτρας. Αυτό συμβάλει στην παραγωγή φυσικών προσταγλανδινών οι οποίες μαλακώνουν τον τράχηλο και προκαλούν συσπάσεις της μήτρας. Η διαδικασία ίσως προκαλέσει μία μικρή δυσφορία αλλά δεν είναι επώδυνη. Μπορεί να έχετε κράμπες και ελαφριά αιμορραγία στα κολπικά υγρά μετά.

Προσοχή! Για να είναι εφικτή η αποκόλληση των μεμβρανών θα πρέπει ο τράχηλος να έχει ήδη μία μικρή διαστολή.  Απαγορεύεται αυτή η τεχνική, εάν είχατε πολλές αιμορραγίες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σας. 

• Κολπικά υπόθετα που περιέχουν προσταγλανδίνες, τοποθετούνται κοντά στον τράχηλο και αν χρειαστεί επαναλαμβάνεται η διαδικασία κάθε 6 ώρες, ώστε να μαλακώσει και να κοντύνει ο τράχηλος.

Αυτή η μέθοδος μπορεί να προκαλέσει έντονες και επώδυνες συσπάσεις και συνιστάται να γίνεται εντός του μαιευτηρίου για λόγους ασφαλείας. Μια παρενέργεια των φαρμάκων αυτών είναι ότι οι έντονες συσπάσεις μπορεί να προκαλέσουν δυσφορία στο έμβρυο και να οδηγήσουν σε επείγουσα καισαρική τομή.

• Τεχνητή ρήξη των υμένων (σπάσιμο των νερών).

Είναι μια μέθοδος χωρίς τη χρήση φαρμάκων, κατά την οποία, με τη χρήση ειδικού εργαλείου σπάμε τα νερά. Η διαδικασία γίνεται με την εισαγωγή μιας ειδικής, λεπτής συσκευής στην διάρκεια της κολπικής εξέτασης. Ο ιατρός ή η μαία δημιουργούν μια μικρή οπή στον αμνιακό σάκο από όπου φεύγει το αμνιακό υγρό. Η διαδικασία μπορεί να προκαλέσει δυσφορία μερικές φορές, γι’ αυτό όποτε είναι δυνατό προηγείται επισκληρίδος αναισθησία. Για να γίνει τεχνητή ρήξη των υμένων είναι απαραίτητο να υπάρχει έστω μία μικρή διαστολή του τραχήλου.Το αμνιακό υγρό μπορεί να κάνει τον τράχηλο να ανοίξει σιγά- σιγά και τις συσπάσεις να αυξηθούν. Ο σημαντικότερος κίνδυνος της διαδικασίας είναι η πρόπτωση του ομφαλίου λώρου, ειδικά  εάν το κεφάλι του μωρού σας είναι ψηλά, έξω από την λεκάνη και η ποσότητα του αμνιακού υγρού είναι αυξημένη.

• Χορήγηση συνθετικής οξυτοκίνης με ορό.

Ο ορός με οκυτοκίνη (τεχνητοί πόνοι) μπορεί να χορηγηθεί πριν την έναρξη του τοκετού για να βοηθήσει στο ξεκίνημα του ή κατά τη διάρκεια του τοκετού για να επιταχύνει τη διαδικασία.Η χορήγηση γίνεται ενδοφλέβια με αυστηρά ελεγχόμενη ροή σε σταδιακά αυξανόμενη δόση και  πρέπει να συνοδεύεται από συνεχής παρακολούθηση της δραστηριότητας της μήτρας και της καρδιακής λειτουργίας του μωρού με καρδιοτοκογράφημα. Συνήθως οι συσπάσεις ξεκινούν μισή ώρα μετά την έναρξη

Μια άλλη επιλογή είναι καθετήρας με μπαλόνι. Ο καθετήρας με μπαλόνι είναι ένας μαλακός σωλήνας με ένα μικρό μπαλόνι στο τέλος. Το μπαλόνι τοποθετείται μέσα στον τράχηλό σας και γεμίζει αργά με νερό για να βοηθήσει στο άνοιγμα του τραχήλου σας. Ένας καθετήρας με διπλό μπαλόνι περιλαμβάνει τη χρήση δύο μπαλονιών, ενός μέσα στον τράχηλο της μήτρας και ενός στον κόλπο σας. Η πίεση του μπαλονιού ή των μπαλονιών ενθαρρύνει το σώμα να απελευθερώσει τις δικές του ορμόνες για να βοηθήσει στην έναρξη του τοκετού αντί να χρησιμοποιεί συνθετικές ορμόνες.

Το αν η πρόκληση τοκετού είναι η σωστή επιλογή για εσάς και το μωρό σας θα εξαρτηθεί από την ατομική σας κατάσταση στην στιγμή του τοκετού. Μπορείτε όμως να συζητήσετε από πριν με τον γιατρό σας για την πρόκληση, τι περιλαμβάνει, τους κινδύνους και τα οφέλη της αλλά και το ενδεχόμενο, να περιμένετε να ξεκινήσει ο τοκετός φυσικά.

Μια τραυματική εμπειρία τοκετού δεν μπορείτε να την αντιμετωπίσετε μόνες σας. Πρέπει να απευθυνθείτε σε ψυχολόγο ή ψυχίατρο. Υπάρχουν όμως κάποια πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε τον εαυτό σας και την κατάσταση:

1. ομαδική θεραπεία, ώστε να μπορείτε να μιλήσετε με άλλα άτομα που έχουν περάσει επίσης από PTSD.
2. Μιλήστε με τον σύντροφό σας, την οικογένειά σας ή έναν φίλο για το τι συνέβη και πώς αισθάνεστε, αν μπορείτε.
3. Τρώτε καλά και ασκείστε συχνά.
4. Αποδεχτείτε ότι χρειάζεται χρόνος για να ανακάμψετε
5. Προσπαθήστε να μην αισθάνεστε ενοχές ή ντροπή
6. Κάντε ασκήσεις χαλάρωσης, προσευχή, διαλογισμό, yoga
7. Ακούστε μουσική
8. φαρμακευτική αγωγή
9. Μην χρησιμοποιείτε αλκοόλ ή καπνό για να προσπαθήσετε να αντιμετωπίσετε τα συναισθήματά σας. Αυτό μπορεί να βλάψει εσάς ή το μωρό σας.
10. Αποδεχτείτε τη βοήθεια που σας προσφέρεται.

Οι κύριες θεραπείες για προβλήματα ψυχικής υγείας είναι η αυτοβοήθεια, οι θεραπείες ομιλίας και η φαρμακευτική αγωγή.

Σε περίπτωση που είχατε βιώσει μια τραυματική εγκυμοσύνη και προσπαθείτε ξανά να μείνετε έγκυος ή είσαστε ξανά έγκυος,  προτιμήστε να κάνετε κατά την διάρκεια ψυχοθεραπεία, όπου μιλάτε για τα συναισθήματά σας με έναν εκπαιδευμένο ψυχολόγο σε τραυματικές εμπειρίες τοκετού. Αυτό μπορεί να είναι ένας προς έναν, σε μια ομάδα, online ή δια ζώσης, με έναν φίλο ή μέλος της οικογένειας ή με τον σύντροφό σας.

Επιπλέον, μέσω ίντερνετ, υπάρχουν ομάδες που καθοδηγούνται από έναν εκπαιδευμένο θεραπευτή, ο οποίος σας βοηθά να βρείτε τρόπους να δουλέψετε μέσα από τα συναισθήματά σας.  Είτε με:

1. Ατομική θεραπεία – ατομικές συνεδρίες με θεραπευτή.
2. Ομαδική θεραπεία – συνεργασία με άλλα άτομα που μοιράζονται παρόμοιες εμπειρίες.

Επιπλέον, μπορείτε να διαβάσετε κάποιο βιβλίο αυτοβοήθειας ή να επιλέξετε ένα πρόγραμμα υπολογιστή (iCBT) ώστε να σας βοηθήσει να μιλήσετε για τα προβλήματά σας, τα συναισθήματά σας για αυτά και τι μπορείτε να κάνετε για να τα διαχειριστείτε.

Μπορεί να αισθάνεστε αβέβαιες για το αν θα κάνετε άλλο μωρό μετά από έναν τραυματικό τοκετό.

Πώς μπορείτε να αποφασίσετε σωστά;

 Εάν δεν έχετε κάνει μιλήσει με τον γιατρό σας, πρέπει να το κάνετε. Θα σας βοηθήσει να καταλάβετε τι συνέβη στον τοκετό σας και να συζητήσετε γιατί σας δημιούργησε τραύμα.

Μπορείτε να ρωτήσετε:

• Σχετικά με το πόσο πιθανό θα ήταν να συμβεί μια παρόμοια έκτακτη ανάγκη ξανά στον τοκετό σας – για παράδειγμα, αιμορραγία μετά τον τοκετό, δυστοκία ώμου ή προεκλαμψία
• Ποια μέτρα θα μπορούσαν να λάβουν για τη μείωση του κινδύνου αυτού
• Τι θα μπορούσε να γίνει την επόμενη φορά

Εάν φοβάστε ότι κάτι μπορεί να «βγει» εκτός ελέγχου, μπορείτε να κάνετε προγραμματισμένη καισαρική τομή,  ή μπορείτε επιλέξετε να γεννήσετε σε διαφορετικό νοσοκομείο ή κλινική από εκείνη που είχατε τον τραυματικό τοκετό.

Όλες οι γυναίκες και οι σύντροφοί τους, ονειρεύονται έναν υπέροχο, εύκολο γεμάτο χαρά τοκετό. Μερικές φορές όμως δεν εξελίσσεται έτσι. Είτε γιατί προέκυψε κάτι έκτακτο και ο γιατρός έπρεπε να πάρει γρήγορες αποφάσεις προκειμένου να σώσει την μητέρα και το μωρό είτε γιατί τα συναισθήματα που βιώνει η κάθε γυναίκα την στιγμή του τοκετού είναι έντονα και αρκετές φορές, όσο υπέροχη σχέση κι αν έχει με τον γιατρό της, υπάρχει άγχος, φόβος, αγωνία.

Έτσι, μπορεί να αναπτύξουν διαταραχή μετατραυματικού στρες - post-traumatic stress disorder. (PTSD). Το PTSD είναι μια αγχώδης διαταραχή που προκαλείται από πολύ οδυνηρά γεγονότα. Όλα μπορούν να κάνουν τον τοκετό τραυματικό, όπως μια δύσκολη γέννα , μια επείγουσα καισαρική τομή ή μια αιμορραγία μετά τον τοκετό, κακή εμπειρία τοκετού, απώλεια εγκυμοσύνης ή νεογνικό θάνατο. Οι πολύ μεγάλοι, δύσκολοι τοκετοί μπορεί να είναι τραυματικοί, όπως και οι σύντομοι, έντονοι. Εάν το μωρό σας γεννηθεί πρόωρο ή άρρωστο και πρέπει μπει σε θερμοκοιτίδα, είναι επίσης πολύ τραυματικό.

Επίσης, οι τοκετοί στα χρόνια του Covid ήταν αρκετά τραυματικοί για αρκετές γυναίκες που «γέννησαν μόνες» χωρίς την οικογένεια ή την υποστήριξη που θα ήθελαν να έχουν από τους δικούς τους ανθρώπους.

Συχνά οι γυναίκες λένε ότι το τραύμα της γέννας έχει επιδεινωθεί από την παραμέληση ή την κακή επικοινωνία από τους επαγγελματίες υγείας που τους αρνήθηκαν την ανακούφιση από τον πόνο ή έκαναν επεμβάσεις χωρίς τη συγκατάθεσή τους, ή χωρίς να τις ενημερώσουν για τυχόν προβλήματα.

Αυτές οι γυναίκες, αισθάνονται προδομένες και συχνά δυσκολεύονται να αποδεχθούν τον τοκετό ως ωραία εμπειρία. Μου έχουν περιγράψει ότι επειδή φοβόντουσαν τις μίλησαν απότομα ή τις κορόιδεψαν με εκφράσεις του στυλ:

• μεγάλη γυναίκα είσαι πως κάνεις έτσι
• σπρώξε να τελειώνουμε δεν θα «φάμε εδώ όλη την ημέρα»
• Δεν μπορείς να δεις το μωρό σου, πρέπει να μπει στην θερμοκοιτίδα. Αργότερα-αύριο και αρκετά παρόμοια.

Αυτό είναι ιδιαίτερα οδυνηρό και τραυματικό. Αυτές οι γυναίκες αισθάνονται λύπη, θυμό, παραμέληση και συχνά δυσκολεύονται να δεθούν με το μωρό τους.

Μετά από έναν τραυματικό τοκετό, συνήθως η μητέρα και το μωρό χωρίζονται είτε επειδή η μητέρα είναι άρρωστη είτε το μωρό. Έτσι, θρηνούν για την απώλεια εκείνων των σημαντικών πρώτων στιγμών με το μωρό τους.

Ένας τραυματικός τοκετός μπορεί να κάνει τις γυναίκες αυτές εξαιρετικά ανήσυχες και ευερέθιστες, οδηγώντας σε δυσκολίες στη σχέση:

• απρόθυμες να προσπαθήσουν για άλλο μωρό, έτσι πολλές γυναίκες με τραύμα γέννησης σταματούν σε ένα παιδί. Μια επόμενη εγκυμοσύνη μπορεί επίσης να ξαναξυπνήσει το τραύμα της πρώτης γέννας.
• μπορεί να οδηγήσει σε φόβο τοκετού (τοκοφοβία) στην επόμενη εγκυμοσύνη.
• Να αποφεύγουν νοσοκομεία, γυναικολόγους.
• Να αποφεύγουν άλλες μητέρες με βρέφη λόγω μη ταύτισης ευτυχισμένων τοκετών.
• Να αισθάνονται μόνες. Συχνά, οι σύντροφοι δεν καταλαβαίνουν γιατί η γυναίκα τους αισθάνεται έτσι και οδηγεί σε ρήξη.
• Να αποφεύγουν συναναστροφές με συγγενείς ή φίλους που τις πιέζουν να συνεχίσουν σε επόμενη εγκυμοσύνη «κι όλα θα πάνε καλά….»

Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες, 4-5% των γυναικών που γεννούν αναπτύσσουν PTSD . Ετησίως, οι γυναίκες αυτές είναι περίπου 10.000 το χρόνο στην Ελλάδα, 30.000 το χρόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Το τραύμα γέννησης είναι ένας συνοπτικός όρος για να περιγράψει συμπτώματα δυσφορίας που μπορεί να αντιμετωπίσετε αφού έχετε περάσει ή παρακολουθήσετε έναν τραυματικό τοκετό. Οι σύντροφοι στον τοκετό μπορούν επίσης να αναπτύξουν PTSD από το να γίνουν μάρτυρες μιας τραυματικής γέννας. Η έρευνα δείχνει ότι περίπου το 1% των μπαμπάδων ή των συντρόφων αναπτύσσουν PTSD αφού είδαν τον σύντροφό τους να υποφέρει από τραυματική γέννα.

Προσοχή: Το PTSD μπορεί να ξεκινήσει αμέσως μετά από τον τοκετό ή μπορεί να συμβεί εβδομάδες, μήνες ή και χρόνια αργότερα. Θα πρέπει να επισκεφτείτε τον γιατρό σας εάν 4 εβδομάδες μετά τον τοκετό έχετε ακόμη προβλήματα ή εάν τα συμπτώματά σας παρεμποδίζουν την καθημερινότητά σας.

Τα συμπτώματα του PTSD περιλαμβάνουν:

1. αναδρομές στην εμπειρία
2. Προβλήματα ύπνου ή εφιάλτες για αυτό
3. επαναλαμβανόμενες και οδυνηρές εικόνες ή αισθήσεις
4. σωματικές αισθήσεις όπως πόνος, εφίδρωση, αίσθημα αδιαθεσίας (ναυτία), πόνος στο στομάχι, ευερέθιστο έντερο
5. κρίσεις πανικού ή τρόμος
6. συνεχείς αρνητικές σκέψεις για την εμπειρία
7. πρόβλημα συγκέντρωσης
8. προσπαθώντας να μην αισθανθείτε απολύτως τίποτα (συναισθηματικό μούδιασμα)
9. προσπαθώντας να αποσπάσετε την προσοχή σας για να αποφύγετε να σκεφτείτε τι συνέβη
10. αποφεύγοντας μέρη, άτομα ή άλλα πράγματα που σας θυμίζουν το συμβάν
11. Ξεσπάσματα θυμού
12. Μερικοί νέοι γονείς με PTSD αγωνίζονται να δεθούν με το μωρό τους.

Μπορεί να είναι πολύ δύσκολο να μιλήσετε για τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας μετά από μια οδυνηρή εμπειρία. Να θυμάστε ότι στο ιατρείο μας, δεν θα σας κρίνουμε εάν θεωρείτε ότι είχατε μια άσχημη εμπειρία τοκετού. Αντιθέτως θα σας ακούσουμε και θα προσπαθήσουμε μαζί, να βρούμε την σωστή θεραπεία και υποστήριξη τόσο για να μπορέσετε να φροντίσετε το μωρό σας και τον εαυτό σας αλλά κυρίως εφόσον θελήσετε να προχωρήσετε, σε μια εγκυμοσύνη χωρίς άγχος και μετατραυματικά προβλήματα.

Στο ιατρείο μας, συνεργαζόμαστε με ψυχολόγο ή ψυχίατρο εάν θέλετε να μείνετε έγκυος ή εάν είσαστε έγκυος μετά από μια τραυματική εμπειρία τοκετού.

Το PTSD είναι μια κατάσταση ψυχικής υγείας και μπορεί να αντιμετωπιστεί ακόμη και αρκετά χρόνια μετά το συμβάν.

Τα ράμματα τα φροντίζουμε, διατηρώντας την περιοχή καθαρή ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης.

1. Κάντε ντους ή μπάνιο κάθε μέρα και χρησιμοποιήστε μόνο νερό στην περιοχή. Μην τρίβετε τα ράμματα με σαπούνι σε αυτό.
2. Πλυθείτε μετά από κάθε «επίσκεψη» στην τουαλέτα και σκουπιστείτε απλά ακουμπώντας απαλά με μια καθαρή στεγνή πετσέτα.
3. Μετά τον τοκετό θα έχετε αιμορραγικά λόχεια. Αλλάζετε συχνά σερβιέτες μητρότητας και όχι εμπορίου, για να μειώσετε τον κίνδυνο μόλυνσης
4. Μην βάζετε ταμπόν
5. Πάρτε παρακεταμόλη, που μπορεί να βοηθήσει με το τσούξιμο, ή ιβουπροφαίνη, που μπορεί να βοηθήσει με το πρήξιμο. Και τα δύο είναι ασφαλή να τα πάρετε εάν θηλάζετε.
6. Προσπαθήστε να τρώτε υγιεινά και να παραμείνετε ενυδατωμένες για να αποφύγετε την επώδυνη δυσκοιλιότητα.
7. Κάντε τις ασκήσεις του πυελικού εδάφους σας. Αυτό βοηθά στην αύξηση της ροής του αίματος στην περιοχή και στην επιτάχυνση της διαδικασίας επούλωσης. Η άσκηση ασκήσεων πυελικού εδάφους θα βοηθήσει επίσης στην ενίσχυση των μυών γύρω από τον κόλπο και τον πρωκτό, κάτι που θα βοηθήσει στη βελτίωση τυχόν προβλημάτων με τον έλεγχο των εντέρων σας.
8. Αποφύγετε την άρση βαρών ή την έντονη άσκηση για 4-6 εβδομάδες μετά τον τοκετό.

Προσοχή: Επικοινωνήστε αμέσως με τον γυναικολόγο σας εάν τα ράμματά σας πονάνε, μυρίζουν, έχετε πυρετό (σημάδι μόλυνσης), εάν έχετε κόπρανα από τον κόλπο σας.

 Οι κολπικές και περινεϊκές ρήξεις είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο στους κολπικούς φυσιολογικούς τοκετούς ειδικά στις πρωτότοκες   μητέρες.

9 στις 10 θα έχουν κάποιου είδους σχίσιμο ή τραυματισμό όταν το κεφάλι του μωρού, περνά μέσα από το κολπικό άνοιγμα. Οι ρήξεις τείνουν να συμβαίνουν καθώς ο κόλπος και το περίνεο τεντώνονται κατά τη γέννηση του μωρού σας. Μπορούν επίσης να συμβούν μέσα στον κόλπο ή σε άλλα μέρη του αιδοίου, όπως τα χείλη (εσωτερικά και εξωτερικά χείλη).

Οι ρήξεις είναι επιφανειακές, αφορούν το δέρμα γύρω από τον κόλπο και συνήθως επουλώνονται από μόνες τους μέσα σε λίγες εβδομάδες. Ενίοτε είναι πιο σοβαρές και χρειάζονται θεραπεία.

Οι κολπικές ρήξεις: χωρίζονται στις εξής κατηγορίες:;

1. 1ου βαθμού
2. 2ου βαθμού
3. 3ου βαθμού
4. 4ου βαθμού

1^ου βαθμού, είναι μικρά, ελαφριά τραύματα,  μεταξύ του κολπικού ανοίγματος και του ορθού (περίνεο) και τον ιστό ακριβώς κάτω από το δέρμα. Μπορεί επίσης να συμβούν γύρω από την ουρήθρα. Συνήθως προκαλούν πόνο ή τσούξιμο όταν ουρείτε. Δεν απαιτούν ράμματα και επουλώνονται γρήγορα μέσα σε αρκετές εβδομάδες, χωρίς θεραπεία. Δεν είναι πιθανό να προκαλέσουν μακροπρόθεσμα προβλήματα, αλλά μπορεί να είναι πολύ επώδυνα.

2ου βαθμού επηρεάζουν τους μυς του περινέου και το δέρμα, πιο βαθιά στον κόλπο. Απαιτούν συνήθως ράμματα που γίνονται στην αίθουσα τοκετού. Η επούλωση διαρκεί συνήθως περίπου 3 έως 4 εβδομάδες.

3^ου  βαθμού εισέρχονται στον μυ που ελέγχει και περιβάλει τον πρωκτό, που ονομάζεται σφιγκτήρας του πρωκτού. Χρειάζονται χειρουργείο, αντιβίωση και 4 έως 6 εβδομάδες για να επουλωθούν.

Προσοχή! Όταν αποκατασταθεί μια κολπική ρήξη 3ου βαθμού, μπορεί να υπάρχουν επιπλοκές όπως: μόλυνση,  ακράτεια κοπράνων , ακράτεια ούρων.

4^ου βαθμού είναι τα πιο επικίνδυνα τραύματα και εκτείνονται περαιτέρω στην επένδυση του πρωκτού ή του ορθού. Περνούν από τον σφιγκτήρα του πρωκτού και μέσα στη βλεννογόνο μεμβράνη που καλύπτει το ορθό. Οι ρήξεις 4^ου  βαθμού πιθανότατα θα χρειαστεί να επιδιορθωθούν μέσω χειρουργικής επέμβασης.

Για πιο εύκολη και γρήγορη ανάρρωση:

1. Καθίστε σε ένα μαξιλάρι.
2. Ψύξτε την πληγή με μια παγοκύστη
3. Φτιάξτε τσάι αμαμελίδας που εξοντώνει τα βακτήρια ,συρρικνώνει τους πόρους και μειώνει τη φλεγμονή του δέρματος, ποτίστε μια σερβιέτα και βάλτε την στην κατάψυξη. Όταν παγώσει, τοποθετήστε την στην τραυματισμένη περιοχή.
4. Ρίξετε ζεστό νερό στην τραυματισμένη περιοχή καθώς ουρείτε
5. Καθίστε σε μια λεκάνη με ζεστό ή δροσερό νερό ώστε να καλύψετε μόνο τους γλουτούς και τους γοφούς σας για πέντε λεπτά. (λουτρό sitz).
6. Πάρτε ένα παυσίπονο ανά 8 ώρες για 3 μέρες
7. Χρησιμοποιήστε υπόθετα γλυκερίνης ή καθαρτικό κοπράνων για την πρόληψη της δυσκοιλιότητας ώστε να μειώσει την πίεση και τον πόνο στην τραυματισμένη περιοχή.
8. Αποφύγετε να κάνετε σεξ μέχρι να επουλωθεί πλήρως το τραύμα και αφού έχεται ελεχθεί απο τον γυναικολόγο σας .

Επικοινωνήστε αμέσως με τον γυναικολόγο σας εάν παρουσιάστε:

• Έντονο πόνο
• Πόνο που επιδεινώνεται.
• Πυρετό.
• Ακράτεια ούρων.
• Ακράτεια κοπράνων.

Έως και 9 στα 10 άτομα που κάνουν κολπικό τοκετό για πρώτη φορά θα υποστούν κάποιου είδους μικρορήξη , τραυματισμό ή επισιοτομή. 6 στα 100 άτομα που κάνουν κολπικό τοκετό για 1η φορά θα έχουν ρήξη 3ου ή 4ου βαθμού.

Συχνά δεν υπάρχει συγκεκριμένος λόγος για τον οποίο συμβαίνουν ρήξεις τρίτου και τέταρτου βαθμού. Αλλά είναι πιο πιθανό εάν:

1. είναι η πρώτη σας κολπική γέννα
2. Το μωρό σας είναι πάνω από 4 κιλά
3. έχετε ένα μακρύ δεύτερο στάδιο τοκετού (γνωστό και ως στάδιο εξώθησης)
4. ο ώμος του μωρού σας κολλάει (γνωστή ως δυστοκία ώμου)
5. είστε ασιατικής καταγωγής
6. ο γιατρός σας πρέπει να χρησιμοποιήσει εμβρυουλκούς ή βεντούζα για να γεννήσει το μωρό σας (υποβοηθούμενος τοκετός)
7. Το μωρό σας είναι ινιακό-οπίσθιο (κοιτάζοντας με την πλάτη προς την πλάτη σας) ή ισχιακό.
8. ο τοκετός σας είναι πολύ γρήγορος (γνωστός ως οξύς τοκετός).

Το να γονατίζετε, να είστε στα τέσσερα ή να ξαπλώνετε στο πλάι κατά τη διάρκεια του τοκετού μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο ρήξης ή να μειώσει το πόσο σκίζετε.  Η μαία ή ο γιατρός σας μπορεί επίσης να τοποθετήσει απαλά μια ζεστή κομπρέσα στο περίνεο καθώς βγαίνει το κεφάλι του μωρού. Αυτό μπορεί να μην σταματήσει να σκίζει αλλά μπορεί να μειώσει το πόσο σκίζετε.

Σε τι διαφέρει μία ρήξη από μια επισιοτομή;

Μία ρήξη συμβαίνει αυθόρμητα καθώς το μωρό τεντώνει τον κόλπο κατά τη γέννηση. Η επισιοτομή είναι μια τομή που γίνεται από τον γυναικολόγο σας, στο περίνεο και το κολπικό τοίχωμα για να δημιουργήσει περισσότερο χώρο για να γεννηθεί εύκολα το μωρό σας, ειδικά όταν είναι μεγάλο ή δυσκολεύεται. Επιπλέον, θα κάνει μια επισιοτομή εάν κάνετε υποβοηθούμενο κολπικό τοκετό είτε για να αποτρέψετε ένα πιο μεγάλο ρήγμα είτε για να επιταχύνετε τον τοκετό.

Τα περισσότερα μία ρήξη επισκευάζονται με ράμματα που διαλύονται, μαλακώνουν και πέφτουν από μόνα τους

Vaginaltears #childbirth #perinealtear

Τα ραντεβού εγκυμοσύνης είναι προκαθορισμένα, κάθε 20 μέρες  για να ελέγξουν την υγεία σας και την υγεία και την ανάπτυξη του μωρού και βοηθούν να παρατηρήσετε και να κρατήσετε το μωρό σας ασφαλές.

Υπάρχουν κάποιες επιπλοκές της εγκυμοσύνης που δεν έχουν συμπτώματα και μπορούν να εντοπιστούν μόνο από τον γυναικολόγο σας, στο ραντεβού σας.

Τα προγεννητικά ραντεβού που θα έχετε, εξαρτώνται από την έκβαση της εγκυμοσύνης σας. Συνήθως, σε μια φυσιολογική εγκυμοσύνη είναι το μέγιστο 15 προγεννητικά ραντεβού.

Μπορεί να έχετε περισσότερα ραντεβού εάν είχατε προηγούμενη επιπλοκή ή απώλεια εγκυμοσύνης ή εάν έχετε μια ιατρική πάθηση ή αν νιώθετε ότι χρειάζεστε επιπλέον ιατρική υποστήριξη.

Εκτός από αυτά τα προκαθορισμένα μηνιαία ραντεβού,  έχετε ραντεβού για την εξέταση της αυχενικής διαφάνειας, και τον μεγάλο υπέρηχο, τον 5^ο μήνα κυήσεως.

Η Κυστική Ίνωση (ή Ινοκυστική Νόσος) είναι μια γενετική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από την παραγωγή ιδρώτα με υψηλή περιεκτικότητα σε ηλεκτρολύτες και αυξημένη γλοιότητα των εκκρίσεων των εξωκρινών αδένων.

Το προσδόκιμο ζωής είναι περίπου 45 έτη και η συχνότητα στην Ευρώπη εκτιμάται ότι κυμαίνεται μεταξύ 1/8.000 άτομα.

Είναι η πιο κοινή κληρονομική χρόνια πάθηση μεταξύ παιδιών της Καυκάσιας φυλής που επηρεάζει κυρίως  το αναπνευστικό και το πεπτικό σύστημα του πάσχοντα. Οι πάσχοντες έχουν βλέννη που είναι πιο κολλώδης με αποτέλεσμα να εμφανίζουν συμπτώματα από το αναπνευστικό, το πάγκρεας, το ήπαρ, και το έντερο ενώ η αυξημένη απώλεια ηλεκτρολυτών στον ιδρώτα αυξάνει τον κίνδυνο αφυδάτωσης στα παιδιά με τη νόσο τις πολύ ζεστές μέρες του χρόνου. 

Το τεστ ιδρώτα, η μέτρηση δηλαδή του χλωρίου σε δείγμα ιδρώτα, είναι πιο γνωστή δοκιμασία ανίχνευσης της νόσου. Σε περίπτωση αυξημένης τιμής επαναλαμβάνεται η εξέταση και σε επόμενο επίπεδο πραγματοποιείται γενετικός έλεγχος για αναζήτηση παθολογικών μεταλλάξεων στο παιδί. 

Η παχύρρευστη βλέννη προκαλεί:

1. συχνές λοιμώξεις αναπνευστικού
2. σύνδρομο δυσαπορρόφησης, λόγω εγκατάστασης της βλέννης στο πάγκρεας και στο ήπαρ, όπου σημαντικά θρεπτικά συστατικά από τις τροφές δεν μπορούν να απορροφηθούν. Το παιδί εμφανίζει συχνές μαλακές, λιπαρές κενώσεις και ενώ σιτίζεται ικανοποιητικά δεν παίρνει βάρος.
3. παγκρεατική ανεπάρκεια που συνοδεύεται σε κάποιες περιπτώσεις από σημαντική έκπτωση της ηπατικής λειτουργίας και κίρρωση
4. σακχαρώδη διαβήτη

Πως εκδηλώνεται η νόσος;

Για να εκδηλώσει τη νόσο ένα άτομο πρέπει και τα 2 αντίγραφα του γονιδίου που κωδικοποιεί την πρωτεΐνη CFTR (cystic fibrosis transmembrane conductance regulator)  στο χρωμόσωμα 7 να φέρουν μετάλλαξη.

Στην περίπτωση που μόνο 1 από τα 2 αντίγραφα είναι μεταλλαγμένο, το άτομο δεν έχει κανένα σύμπτωμα και πρόβλημα και είναι φορέας της μετάλλαξης.

Δηλαδή, το παιδί πάσχει από κυστική ίνωση όταν έχει 2 παθολογικές μεταλλάξεις που κληρονομεί αντίστοιχα από κάθε γονέα. Αν έχει 1 παθολογική μετάλλαξη, δε νοσεί, και θεωρείται φορέας της νόσου. Αν αποκτήσει παιδί με άλλο άτομο φορέα έχει 25% ο απόγονος να πάσχει. 

Όταν δηλαδή και οι δύο γονείς είναι φορείς (μετάλλαξη στο γονίδιο) υπάρχει

• 25% πιθανότητα να γεννηθεί το παιδί τους με κυστική ίνωση,
• 25% πιθανότητα να γεννηθεί υγιές παιδί
• 50% πιθανότητα να γεννηθεί φορέας

Η συχνότερη μετάλλαξη του γονιδίου είναι η ΔF508. Πρόκειται για έλλειψη τριών νουκλεοτιδίων του γονιδίου που ως αποτέλεσμα έχει την απώλεια του αμινοξέος φαινυλαλανίνη στην θέση 508 της πρωτείης CFTR. Το 65-70% των περιπτώσεων ΚΙ οφείλονται στην συγκεκριμένη μετάλλαξη. Υπάρχουν ωστόσο 1500 ακόμη μεταλλάξεις που είναι παθογόνες.

Προγεννητικός Έλεγχος για την Κυστική  Ίνωση

Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έχει καθιερωθεί ο έλεγχος στο 1ο τρίμηνο της κύησης. Ελέγχεται η μητέρα και σε περίπτωση που είναι φορέας μετάλλαξης γίνεται έλεγχος και του πατέρα.

Στις περιπτώσεις που κατά την κύηση και οι δύο γονείς διαπιστωθούν φορείς μετάλλαξης πρέπει να γίνει έλεγχος του εμβρύου με λήψη τροφοβλάστης ή μετά την 18η Εβδομάδα της κύησης με αμνιοπαρακέντηση.

Σε περίπτωση που σε ένα ζευγάρι και οι δύο γονείς είναι φορείς και επιθυμούν κύηση, πρέπει να προσφερθεί στο ζευγάρι η επιλογή της Προεμφυτευτικής Διάγνωσης μέσω της Εξωσωματικής Γονιμοποίησης.

Ένα τεστ εγκυμοσύνης λειτουργεί ανιχνεύοντας την παρουσία της ανθρώπινης χοριακής γοναδοτροπίνης (hCG) στα ούρα και συνήθως είναι κατά 99% ακριβές. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που τα αποτελέσματα ψεύδονται.

Αυτό μπορεί να συμβεί για τους εξής λόγους:

1. Να αργήσετε να διαβάσετε το αποτέλεσμα. Συνήθως πρέπει εντός 3 λεπτών αλλιώς μπορεί να αλλοιωθεί και να εμφανίζεται ως θετικό.
2. Όταν έχετε αποβάλλει ή έχετε κάνει άμβλωση. Όταν μια γυναίκα συλλάβει, το σώμα εκκρίνει την ορμόνη εγκυμοσύνης hCG, η οποία χρειάζεται περίπου 40 μέρες για να αποβληθεί εντελώς από τον οργανισμό.
3. Εάν μια γυναίκα υποστεί ατελή αποβολή και συνεχίσει να υπάρχει ιστός από την εγκυμοσύνη στην μήτρα, που χρειάζεται απόξεση.
4. Η λήψη φαρμάκων για θεραπεία στειρότητας με hCG ως ενεργό συστατικό
5. Διαταραχές που επηρεάζουντα επίπεδα των ορμονών σε γυναίκες στην κλιμακτήριο ή σε προ εμμηνόπαυση
6. Εάν δεν χρησιμοποιήσετε το τεστ εγκυμοσύνης με τον ενδεδειγμένο τρόπο (όπως αυτός αναγράφεται στην συσκευασία), μπορεί να προκύψουν ψευδώς θετικά αποτελέσματα.

Η ψευδοκύηση είναι ένα ψυχοσωματικό φαινόμενο.

Συμβαίνει όταν υπάρχουν όλα τα τυπικά συμπτώματα της εγκυμοσύνης:

1. διακοπή της περιόδου,
2. πρήξιμο στην κοιλιά,
3. ευαισθησία του μαστού,
4. παραγωγή γάλακτος,
5. ναυτία και τάση προς έμετο,
6. αύξηση βάρους

αλλά απουσιάζει το έμβρυο.

Απαντάται περίπου 5 φορές ανά 22.000 γεννήσεις.

Τα ακριβή αίτια της ψευδοκύησης δεν έχουν εξακριβωθεί. Αρκετές φορές οφείλεται όμως στην έντονη επιθυμία μιας γυναίκας να αποκτήσει παιδί είτε λόγω προβλημάτων. γονιμότητας, είτε παλαιότερης αποβολής, είτε της εμμηνόπαυσης που πλησιάζει. Τόσο πολύ, που ξεγελά το σώμα της και το κάνει να μιμείται μια πραγματική εγκυμοσύνη.

Σπανιότερα, τα συμπτώματα αυτά μπορεί να οφείλονται και σε άλλες παθήσεις, όπως το βρογχογενές καρκίνωμα, το οποίο προκαλεί την παραγωγή της ανθρώπινης χοριακής γοναδοτροπίνης (hCG), η οποία με την σειρά της προκαλεί αμηνόρροια. Άλλες παθήσεις μπορεί να είναι η έκτοπος κύηση, η ανάπτυξη υδατοειδούς κύησης στη μήτρα, και η παχυσαρκία.

Προσοχή! Μπορεί να παρατηρηθεί σε οποιαδήποτε ηλικία

Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη θεραπεία για την ψευδοκύηση.

 Συνήθως, τα συμπτώματα υποχωρούν από μόνα τους, όταν η γυναίκα συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι έγκυος. Σε όλες όμως τις περιπτώσεις, παραπέμπεται σε κάποιον επαγγελματία ψυχικής υγείας ώστε να λάβει την κατάλληλη ψυχολογική υποστήριξη.

Η βασίλισσα της Αγγλίας Μαρία Α΄ του Οίκου των Τυδώρ είναι από τις πιο διάσημες περιπτώσεις: είχε έρθει σε πολύ δύσκολη θέση λόγω της αδυναμίας της να γεννήσει έναν διάδοχο – παρόλο που η φουσκωμένη κοιλιά της και η έντονη πρωινή ναυτία την έκαναν να αποσυρθεί στα ιδιαίτερά της διαμερίσματα, προκειμένου να γεννήσει. Κάποιοι ιστορικοί ισχυρίζονται ότι η θλίψη της μετά από αυτό οδήγησε στην τυραννική αντιπροτεσταντική βασιλεία της που της απέδωσε το προσωνύμιο της Αιμοσταγούς Μαρίας (Bloody Mary).

Η στήριξη από την οικογένεια και τους φίλους είναι απαραίτητη για τις γυναίκες με ψευδοκύηση. Είναι μια διπλή απώλεια αφού πρέπει να θρηνήσουν την απουσία κύησης αλλά και να διαχειριστούν την υπογονιμότητα ή οποιονδήποτε άλλο στρεσογόνο παράγοντα της ζωής τους συνέβαλε στην ανάπτυξη της ψευδούς εγκυμοσύνης.

Στο ιατρείο μας, παρέχουμε υποστήριξη σε όσες γυναίκες έχουν βιώσει απώλεια κύησης, αντιμετωπίζουν χρόνια υπογονιμότητα και ή υπάρχουν άλλοι παράγοντες που δημιουργούν στρες και δυσκολεύουν την σύλληψη. Υπάρχει η δυνατότητα συνεργασίας με εξειδικευμένη ψυχίατρο από την προσπάθεια σύλληψης έως και μετά την εγκυμοσύνη, προς αποφυγή επιλόχειας κατάθλιψης.

Το μόνο που έχει σημασία είναι να γεννηθεί ένα υγιέστατο μωρό. Αν θα είναι αγόρι ή κορίτσι έρχεται σε δεύτερη μοίρα.

Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που το ζευγάρι ή οι γονείς τους απογοητεύονται όταν μάθουν το φύλο γιατί προσδοκούσε το αντίθετο. Ήθελε κορίτσι και ήρθε αγόρι ή το ανάποδο.

Η απογοήτευση λόγω φύλου είναι κάτι που ευτυχώς πλέον δεν συμβαίνει τόσο συχνά όσο τα παλιότερα χρόνια. Παρόλα αυτά όμως πάλι υπάρχουν περιπτώσεις που δεν είναι ευγνώμονες που έχουν ένα υγιές μωρό και έχουν έξαρση θυμού.

Ακολουθούν 4 κύριοι λόγοι για τους οποίους οι γονείς μπορεί να αισθάνονται απογοήτευση λόγω φύλου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή μετά τη γέννηση του μωρού τους:

1. Έχουν ήδη πολλά παιδιά του ίδιου φύλου
2. Πίεση από την οικογένεια να φέρει το πολυπόθητο αγόρι
3. Ένας γονέας κακοποιήθηκε ως παιδί από ένα συγκεκριμένο φύλο
4. Αυξημένο άγχος ότι δεν θα μπορέσει να προστατέψει το παιδί από έναν πιθανό θύτη ή να αναθρέψει με σωστό τρόπο το συγκεκριμένο φύλο.

Σύμφωνα με τους ψυχολόγους συνήθως με τον ερχομό του παιδιού σταματάει και το έντονο αίσθημα θλίψης ή απογοήτευσης. Παρόλα αυτά, υπάρχουν και μερικά βήματα που πρέπει να κάνετε για να διαχειριστείτε την κατάσταση.

1. το πρώτο βήμα είναι να αναγνωρίσεις τη θλίψη σου και να νιώσεις ότι τα συναισθήματά σου επικυρώνονται.
2. Προσπαθήστε να το εκφράσετε με τρόπο που αισθάνεστε ασφαλείς να το κάνετε.
3. Η απογοήτευση λόγω φύλου έχει συνδεθεί με την κατάθλιψη οπότε μην αγνοείτε τα συναισθήματά σας

Εάν δεν μπορείτε να αντιμετωπίσετε την απογοήτευση του φύλου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή μετά τη γέννηση του μωρού σας, είναι πολύ σημαντικό να αναζητήσετε τη βοήθεια ενός ψυχολόγου. Στην ιδανική περίπτωση, βρείτε έναν ψυχολόγο που ειδικεύεται σε θέματα εγκυμοσύνης και μετά τον τοκετό, ή θλίψη και απώλεια.

Το φύλο του μωρού εξαρτάται από το σπέρμα που θα γονιμοποιήσει το ωάριο.

• Εάν το σπέρμα φέρει ένα χρωμόσωμα Υ, το μωρό θα είναι αρσενικό.
• Εάν το σπέρμα έχει χρωμόσωμα Χ, το μωρό θα είναι θηλυκό.

Το σπέρμα που μεταφέρει Υ χρωμόσωμα κινείται πιο γρήγορα, αλλά εξαντλείται νωρίτερα από ενέργεια, και αυτός είναι ο λόγος που θα πρέπει να κάνετε σεξ κοντά στην ώρα της ωορρηξίας εάν ελπίζετε για αγόρι. Το σπέρμα που μεταφέρει Χ χρομόσωμα μπορεί να καραδοκεί για μέρες περιμένοντας να εμφανιστεί ένα ωάριο. κινούνται πιο αργά αλλά έχουν ενέργεια για περισσότερο.

Υπάρχουν βέβαια και αρκετές θεωρίες σχετικά με τις τροφές που πρέπει να τρώτε αν επιθυμείτε αγόρι ή κορίτσι αλλά υπάρχουν ελάχιστες επιστημονικές αποδείξεις που να υποστηρίζουν τις θεωρίες αυτές. Ωστόσο:

Για να συλλάβετε αγόρι:

• Αυξήστε την πρόσληψη φρέσκων φρούτων και λαχανικών
• Αυξήστε την πρόσληψη τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε κάλιο. Οι μπανάνες, ο σολομός, το αβοκάντο, τα αποξηραμένα φρούτα, τα όσπρια, τις πατάτες, και το μπρόκολο.
• Αυξήστε την πρόσληψη τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε αλκαλικά συστατικά όπως: εσπεριδοειδή, ριζώδη λαχανικά και ξηρούς καρπούς, σέσκουλο, σπανάκι και  λάχανο
• Μειώστε την πρόσληψη γαλακτοκομικών προϊόντων

Μια πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης  που παρακολούθησε 740 έγκυες, διαπίστωσε ότι το φύλο του μωρού συνδέεται με τη διατροφή της μητέρας. Η μελέτη βρήκε μια σχέση μεταξύ της πρόσληψης υψηλών θερμίδων κατά τη στιγμή της σύλληψης και της γέννησης αγοριών. Το 56% των γυναικών στην ομάδα με τις υψηλότερες θερμίδες είχαν γιους, σε σύγκριση με το 45% στην ομάδα με τις χαμηλότερες θερμίδες.

Η προσθήκη πρωινού στην ημέρα σας είναι ένας εύκολος τρόπος για να αυξήσετε την πρόσληψη θερμίδων σας και, σύμφωνα με την έρευνα, να βελτιώσετε τις πιθανότητές σας να αποκτήσετε ένα αγοράκι.

 Για να συλλάβετε κορίτσι:

Σύμφωνα με τις παραδόσεις, προτιμήστε τα ακόλουθα:

• Θαλασσινά
• Φασόλια
• αμύγδαλα
• Φυλλώδη λαχανικά
• Γαλακτοκομικά προϊόντα
• Μούρα
• σύκα
• Εσπεριδοειδή
• Βρώμη
• Αυγά
• Μήλα
• Κάσιους και φυστικοβούτυρο.

Σύμφωνα με μια μελέτη του 2010, οι ερευνητές εξέτασαν εάν η διατροφή της μητέρας με δίαιτα χαμηλή σε νάτριο και υψηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο, σε συνδυασμό με τον χρόνο της σεξουαλικής επαφής θα μπορούσε να καθορίσει το φύλο του μωρού. Στη μελέτη συμμετείχαν 172 ζευγάρια. Τα μέταλλα του αίματος αξιολογήθηκαν για να καθοριστεί η διατροφή της μητέρας και χρησιμοποιήθηκαν τεστ ωορρηξίας για να προγραμματιστεί το σεξ πολύ πριν την ωορρηξία με την ελπίδα να συλλάβει ένα κορίτσι.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι καλύτερες τροφές για να συλλάβετε ένα κορίτσι:

• Τροφές χωρίς αλάτι
• άφθονα γαλακτοκομικά
• ψωμί, φρούτα, λαχανικά, κρέας, ρύζι και ζυμαρικά
• όχι πατάτες λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε κάλιο.
• καθημερινά συμπληρώματα διατροφής με μαγνήσιο, ασβέστιο και βιταμίνη D.
• Όξινες τροφές: Ψάρι, Κρέας, Σιτηρά, Ελιές, δαμάσκηνα και βατόμουρα, Καρύδια, μπιζέλια και φιστίκια, Ξύδι, Μουστάρδα.

Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η κατανάλωση μιας όξινης διατροφής μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση των πιθανοτήτων σας να συλλάβετε ένα κορίτσι επειδή  το σπέρμα που μεταφέρει Υ χρωμόσωμα δεν είναι τόσο ικανό να επιβιώσει σε ένα πιο όξινο περιβάλλον.

Ορισμένα προϊόντα ομορφιάς περιέχουν χημικές ουσίες που μπορεί να είναι επιβλαβείς κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αποφύγετε:

• χάπια ή ενέσεις μαυρίσματος

• προϊόντα που περιέχουν ρετινόλη ή σαλικυλικό οξύ

• εντομοαπωθητικά σπρέι

• ενέσεις botox

Προσοχή! Πάντα να ενημερώνετε τα κέντρα αισθητικής ή  μασάζ ή σπα ότι είστε έγκυος πριν κάνετε μια θεραπεία.

Υπάρχουν κάποιες περιποιήσεις ομορφιάς που πρέπει να προσέχετε λόγω ότι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης,

το δέρμα σας μπορεί να γίνει πιο ευαίσθητο. Αυτό σημαίνει ότι είναι πιο συνηθισμένο να έχετε αλλεργική αντίδραση σε:

• ψεύτικες κρέμες μαυρίσματος

• βαφή μαλλιών